Dilimizde biri ek, biri bağlaç olmak üzere iki türlü "de" bulunur.
Bağlaçlar kendi başına sözcük olduğu için diğer kelimelerden daima ayrı yazılır. Bağlaç olan "de" kullanıldığı cümleye "bile,dahi,diğerleri, gibi" anlamları katar. Cümlelerden çıkarıldığında cümlenin anlamı daralır ancak bozulmaz. Bağlaç olan "de" nin "-te, -ta" şekli yoktur.
Ek olan de bulunma hal ekidir. Sözcüğe bulunma anlamı katar ve daima bitişik yazılır. Özel isimlerle birlikte kullanıldığında kesme işareti ile ayrılır. Kelimelerin son hecesine göre "-de, -da, -te, -ta" şeklinde yazılabilir. Cümleden çıkarıldığında cümlenin anlamı bozulur.
ÖRNEKLER
- Bu konu da sınavda çıkacak. (Bağlaç)
- Seni de partiye davet etti mi? (Bağlaç)
- Çantamda kalemim yok. (Ek)
- Seni okulda görmüşler. (Ek)
- Bütün duvarları da boyadılar. (Bağlaç)
- Türkçeyi de çok seviyorum. (Bağlaç)
- Ben de söz hakkı aldım. (Bağlaç)
- İngilizceden de yüz aldım. (Bağlaç)
- Sinemaya da birlikte gittik. (Bağlaç)
- Bütün gün evde temizlik yaptım. (Ek)
- Çayı da kahveyi de çok severim. (Bağlaç)
- Sami Öğretmeni de anlayamadım. (Bağlaç)
- Benimle de konuşmak istemedi.(Bağlaç)
- Kıyafetleri de ütüledi.(Bağlaç)
- Bu konu kitaplarımda yok. (Ek)
- Gözlerinin rengi de yeşildi.(Bağlaç)
- Yılbaşı partisi de yapıldı. (Bağlaç)
- Partiye annem de katıldı. (Bağlaç)
- Artık havalar da ısındı. (Bağlaç)
- Pazardan elma da aldım. (Bağlaç)
- Yemeğe arkadaşım da davetli. (Bağlaç)
- Güzel börek de yaparım. (Bağlaç)
- Sınıfta da kalabalık vardı. (Bağlaç)
- Yıldızlar da kayar. (Bağlaç)
- Bacağımda küçük bir yara var. (Ek)
- Bende kalan kitabını yenileyelim. (Ek)
- Resimde yer alan sen misin? (Ek)
- Güzel resim de yapıyorum. (Bağlaç)
- Ağaçlarda (Ek) açan çiçekler de soldu. (Bağlaç)
- Kuaförde saçımı da yaptırdım. (Bağlaç)
- Annem de babam da beni anlamıyor. (Bağlaç)